هدف اولیه پزشک در مواجهه با بیمار درمان اوست. پزشک هرگز بیمار را به مثابه یک کالا نمی نگرد و از درمان او لذت می برد. اما همیشه شرایط مطابق میل پزشکان پیش نمی رود. عوامل متعددی در حصول نتیجه نهایی دخیل هستند که بسیاری از آنها در اختیار پزشکان نیستند.
زمانی داشتن هنر پزشکی افتخاری بزرگ محسوب می شد و پزشکان بزرگ صاحب علوم دیگر نیز بودند. امروز پزشکی تبدیل به یک شغل شده است که گاهی اوقات به تامین سلامتی نمی پردازد. نگرش جامعه نیز به پزشکان تغییر پیدا کرده است.
پزشکان مجبورند بخش عمده ای از وقت و امکانات خود را مصروف اموری کنند که ناخواسته به آنها تحمیل می شود. وقتی که اگر صرف مطالعه و تحقیق می شد قطعاً نتیجه بهتری داشت.
شخصاً امیدوارم روزی برسد که پزشکان در مواجهه با بیماران فقط همان کار مقدس خود را انجام دهند و پزشکی وسیله امرار معاش آنها نباشد.
لطفاً به موارد زیر توجه کنید:
۱-مطلع باشید او برای تک تک کلماتی که به شما می گوید آموزش دیده و فکر می کند. گرچه گفته های او به ظاهر ساده اند اما برآمده از هزاران سال تجربه ای است که به او رسیده و دهها سال تجربه ای است که او اندوخته است.
۲-توانایی پزشکان محدود است. از او انتظارات واقعی داشته باشید. توجه کنید که او مکانیک نیست تا بدنی نو را به بیمار نحویل دهد. اصل کار را بدن بیمار و فرآیند ترمیمی که خداوند در آن کار گذاشته است انجام می دهد. او فقط زمینه ایجاد شرایط جدید را با دستکاری دارویی یا جراحی در بدن بیمار فراهم می کند.
۳-قبل از عمل جراحی بخواهید وضعیت بعد از عمل را برای شما شرح دهد تا با شرایط غیر منتظره ای روبرو نشوید. اطلاعات شما از عمل جراحی به شما کمک می کند با آگاهی بیشتری وارد دوره پس از جراحی شوید.
۴- پزشکان باید واقع گرا باشند. البته نه از یک طرف گفته های آنها باید بیمار را دلسرد کند و نه سوی دیگر باعث گمراهی او و ورود او به درمانهای غیر ضروری و یا پرهیز از درمان شود. کلام او بر شما تلخ باشد. این تلخی را نادیده بگیرید.
۵- به جزئیات بیماری وارد نشوید این اطلاعات به شما کمکی نمی کند ممکن است باعث اظطراب یا سردرگمی بیش از اندازه شما شود.
۶- به پزشک خود اعتماد کنید.